Dale Watson blijft, sinds hij decennia geleden de Amerikaanse countrybühne betrad, een onafhankelijke, koppige, getatoeëerde outsider die het genre op geheel eigenzinnige wijze benadert: authentiek, met veel respect voor het verleden, vol humor en met tonnen flair. Met zijn dieprauwe, warme stem die als twee druppels water op die van Merle Haggard lijkt, houdt deze ‘honkytonker’ uit het Texaanse Austin vast aan de muzikale waarden uit zijn moeilijke jeugd in Birmingham/Alabama en later ook Pasadena/Texas. Zelf omschrijft hij zijn muziek als ‘Ameripolitan’, ofte ‘original music with roots influences’. Pure Amaricana dus, met fiddle en pedal steel in een prominente rol. Lone Star Honky Tonk a go go! Dit is een exclusief Belgisch concert.

De geweldige singer-songwriter/acteur/regisseur/rockabillymuzikant James Intveld, bekend om zijn rootsalbums ‘Have Faith’, ‘James Intveld’, ‘Somewhere Down the Road’ en ‘All the Way from Memphis’, werd geboren in het Nederlandse Venlo, is getogen in Los Angeles en woont vandaag in Nashville. Leuk weetje: James Intveld leende zijn stem aan Johnny Depp in de cultfilm ‘Cry-Baby’ van John Waters.

WB staat natuurlijk voor Walter Broes, frontman van de legendarische Seatsniffers. Zijn twee ‘mercenaries’ zijn niemand minder dan Lieven Declerq (Internationals) op drums en Bas Vanstaen (Baboons) op contrabas. Wie enigszins vertrouwd is met de discografie van deze drie heren weet dat hun debuutplaat een blauwdruk vol roots, Americana en rockabilly wordt. Het analoog opgenomen, moody ‘Man Child’ blijkt alvast een zwoele, pikdonkere teaser, die niet zou misstaan op de soundtrack van een David Lynch-film. Leve WB!