Rustieke folk met echo’s uit de sixties, akoestische instrumenten en meerstemmige samenzang, … New folk bands zoals Fleet Foxes, Bon Iver en The Low Anthem maakten het genre helemaal hot. Ook Isbells hoort thuis in dat rijtje. Het titelloze debuut van de band werd in de eigen contreien met goud bekroond en oogstte lof in diverse buitenlanden. Wij herinneren ons hun doortocht in een uitverkochte Foyer De Spiegel (toen samen met The Bear that Wasn’t) want schoon, zo schoon!
Ook de opvolger ‘Stoalin’’ (2012) wordt enthousiast onthaald. Humo: ‘Bezieler Gaëtan Vandewoude heeft het talent om kwikzilveren melodieën te verzinnen die al bij de eerste beluistering je rikketik enteren en vervolgens zelfs niet met een haakse schijf los te slijpen zijn.’
Isbells ontstond in 2009 onder impuls van singer-songwriter Gaëtan Vandewoude, een zanger met een engelenstem die zichzelf begeleidt op een akoestische gitaar. De vergelijking met Nick Drake? Ja hoor, die is terecht. Want Isbells, dat zijn betoverend gezongen songs waarin hoop en vertwijfeling schaduwdansen en spaarzame maar altijd juist geplaatste arrangementen.
Mad About Mountains
Rasmuzikant Piet De Pessemier startte zijn carrière in 1999 als frontman van Krakow. Het uitbrengen van drie albums (‘Home’, ‘As The Heart Is’, ‘Far-Away-Look’) en voorprogramma’s van bands zoals Low, Joan As Policewoman, Woven Hand en Great Lake Swimmers deden zijn muzikale honger echter niet stillen. Gelukkig doet verandering van spijs eten en ontpopt de muzikant zich met zijn soloproject Mad About Mountains tot een volwaardige singer-songwriter. Zijn debuutalbum ‘Mad About Mountains’ is ondertussen uit (Zealrecords). ‘Geen zwakke compositie te bekennen. Topplaat!’, aldus OOR-magazine. En Humo: ‘Het is een mooie plaat geworden en de hoes en de filmpjes dragen in grote mate bij tot de sfeer: eenzaamheid, afzondering, weg van de wereld. ‘Mad About Mountains’ is meer een plaat van sferen dan van songs. Ver uitzingende gitaren, galm op de stem, en als er een drum aan te pas komt dan mag die nooit sneller dan eender wat op ‘Harvest’ van Neil Young. Dat gezegd zijnde staan er goeie songs op. Zou dat een echte open haard zijn in ‘Farewell Brothers’, of een sample? ‘Mad About Mountains’ duurt vijfenveertig minuten, net niet lang genoeg om er genoeg van te hebben. Heeft iemand de uitdrukking ‘gek van Mad About Mountains’ al gebruikt? Dan wij.’