De ‘home-made, try-anything’-attitude van Oysterband werd eind jaren zeventig als controversieel en experimenteel onthaald. Nu herbergen songs als ‘Put Out The Lights’, ‘When I’m Up (I Can’t Get Down)’, ‘Blood Wedding’, ‘Everywhere I Go’ en ‘The Oxford Girl’ eerder een knus en warm gevoel. Ze horen thuis in de ‘Celtic’ en akoestische traditie, die dankzij Flogging Molly, The Levellers, The Pogues en Billy Brag een revival kende en een nieuw publiek aansprak. Oysterband brengt folkmuziek met een sterk poëtische inslag en een subtiele ‘punkfeel’, voor koude winteravonden en een stevig glas whiskey.