Levende legende Roland Van Campenhout (eerder in DC met Tiny Legs Tim, Vali Racila, Steven De Bruyn en Mauro) speelt al sinds de jaren zestig heel uiteenlopende muziekgenres, gaande van jazz over folk tot psychedelische blues, steeds met zijn herkenbare sound. Hij werkte samen met onder meer Rory Gallagher, Miek en Roel, Tim Hardin, Leo Kottke, Jean Blaute, Arno, Johan Verminnen en Wannes Van De Velde. De muziek op zijn nieuwe plaat ‘Folksongs from a Non-Existing Land’, die werd opgenomen met Nils De Caster, Teun Verbruggen, PJDS, Mirko Banovic en Frederik Segers, noemt hij zelf mantra-blues, omdat de nummers fungeren als een trip door een duistere, imaginaire wereld. Er is een duidelijke verwantschap met Ry Cooders soundtrack voor het cinefiele meesterwerk ‘Paris, Texas’, maar ook met de gewaagdheid van Captain Beefheart, Tom Waits en Dr. John. Roland blijft het muzieklandschap verder verkennen en zet zijn ontdekkingen om naar diepgaande songs zoals het een ware troubadour betaamt.

Tiny Legs Tim bewijst met enkele fantastische albums dat hedendaagse blues veel meer kan zijn dan het herkauwen van de bestaande vormen. Hij ontwikkelde op korte tijd een zeer persoonlijke stijl (finger-picking en slide). Aan de basis van zijn levensechte (delta)blues ligt een waar ‘crossroad’-verhaal dat leest als een medische thriller. De naam Tiny Legs Tim is immers een knipoog naar zijn tengere gestalte en smalle benen, een gevolg van vele chirurgische ingrepen en een jarenlange overlevingsstrijd. Tiny Legs Tim speelde met zijn One Man Blues Band in clubs en op festivals op zowat het volledige Europese continent en verzorgde de support voor onder meer Peter Doherty, John Mayall, The North Mississippi Allstars, Graham Parker, Bombino en Ian Siegal. Er was ‘Melodium Rag’, een volledig stripped down album (2017) dat rond één micro werd opgenomen. En in februari 2019 gaat een nieuw album (met full band, inclusief blazers) op de persen. Tim stelt deze plaat, die werd geproducet door Frederik Segers en werd gearrangeerd door Tom Callens, voor in De Casino. 

‘Sit back and let the ol’ magic take hold. Those tiny legs sure take a lot o’ burning blues around’, aldus Roland Van Campenhout.