Sarah Ferri was lang een goed bewaard muzikaal Gents podiumgeheim, maar met haar debuutalbum ‘Ferritales’ dat tijdens de drukke festivalzomer van 2011 werd opgenomen en in april van dit jaar werd voorgesteld, stapte de zangeres met stevige aandrang de nationale annalen binnen. Humo en De Standaard tipten hun lezers over ‘een grote belofte’ en ook Knack was enthousiast: ‘Pluim voor een excellent en dapper debuut. Drie sterren op vier!’ Muziekfanaten en avontuurlijke concertgangers raakten daags voordien al overtuigd tijdens haar CD-voorstellingen in De Vooruit en een uitverkochte AB. ‘Ferritales’ werd geproducet door Koen Gisen (An Pierlé & White Velvet), die eerder al de platen van onder meer The Bony King of Nowhere en Kiss The Anus of a Black Cat producete. De mastering gebeurde door Tim Young in de befaamde Metropolis studio in Londen, waar eerder Florence & The Machine, Mark Ronson en The Rolling Stones hun plaat opnamen. Het door de geschreven media gelauwerde debuut werd meteen ook in radiomiddens gesmaakt en stond weken in de Ultratop 100, met nummer 28 als hoogste notering. De eerste single van het debuutalbum ‘On My Own’ stond bovendien al in de eerste week na de release in de ‘Vox’-hitlijst van Radio 1.

Nele Van den Broeck schrijft liedjes over alledaagse tragedies: over het lief dat je lief niet meer is, over de school waar je werd buiten gegooid, over vieze kerels die je lastigvallen op straat, over wakker worden en je die al te subversieve danspassen van de voorbije nacht vaagweg herinneren, … Telkens er iets in Nele’s leven mis loopt, schrijft ze er een nummer over! En het genre? Gemene folk, vriendelijke lo-fi, akoestische punk en/of nieuwe zakelijkheid. Nele Needs A Holiday laat zich inspireren door anti-folk-helden zoals Jeffrey Lewis en Daniel Johnston, maar ook door The Ronettes, The Chrystals en The Shangri-Las. Nele vindt ook inspiratie in baaldagen, gevoelens van wraak, pijnlijke schoenen en zatte botten, verscheidene complexen, en dat lege gevoel na een hele avond zappend voor TV te hebben gezeten. Nele Needs a Holiday bulkt van de spitsvondigheden en compromisloze absurditeiten. De jury van Humo’s Rockrally 2010: ‘Geen artiest die de troepen zo wist te verdelen dan Nele Van den Broeck: je houdt van haar of je haat haar.’ En de jury van Theater aan Zee 2008: ‘Nele Van den Broeck versmelt flair, sarcasme en herkenbaarheid tot sprankelend cabaret.’