The Campfire Strikes Back is een DC-concept waarbij ruige one-man-bands de volledige concertzaal in beslag nemen. Ja, Tequilasavate y su Hijo Bastardo, zijnde een two-man-band, vormt aldus de vreemde eend in de bijt.

De (Frans-)Mexicaanse voodoopriester had immers al menig duivel ontketend toen zoon Bastardo hem vervoegde om jonge maagden en burrito’s met diabolische schoonheid te bezingen. De enige vrouw in het Campfire-gezelschap is de Chileense, maar in Rotterdam residerende Sheri Corleone, a.k.a. Bang Bang Band Girl. Met een duidelijke liefde voor rock ’n roll in de meest pure vorm doorspekt ze haar songs met primitieve roots, surf, noise en trash blues. The Drip Dry Man benadert het genre dan weer met mysterieuze en gevaarlijke flair. De geesten van Robert Johnson, John Lee Hooker, Johnny Cash en Captain Beefheart bezweren zijn ziel terwijl hij jankend het verderf van de liefde bezingt. En dan is er de wilde virtuoos Vurro: een ongeleid muzikaal projectiel dat de poorten van de hel opengooit. Als half koe-half mens bespeelt hij het publiek met barbaarse boogiewoogie. By the way! Elvis is terug uit het graf gesparteld … Hij is nog steeds dood maar speelt tegenwoordig onversneden trashrock met loeiende distortion.